در این کتاب، Colin McGinn استدلال مختصر، روشن و محکمی ارائه می‌دهد که منشاء دانش ذاتی است. او موارد خاصی از جنبه‌های معقول، ایده‌های رنگ، شکل، طعم و غیره را در نظر می‌گیرد. McGinn استدلال می‌کند که این موارد، که بعدا آن‌ها را به عنوان قوی‌ترین موارد برای موقعیت‌های تجربی محسوب می‌کند، در واقع از نظر تعارض تجربی که از تعامل با اشیای خارجی حاصل می‌شود، به خوبی توضیح داده نمی‌شوند. در عوض او معتقد است که ایده‌های جنبه‌های معقول قوی‌ترین حالت را برای موقعیت‌های بومی ارائه می‌دهند، که گستره وسیعی از دانش ما ذاتی است، نه از طریق حواس. با این حال، McGinn هشدار می‌دهد که چگونه این مسأله می‌تواند مشکل‌ساز باشد. ما نظریه‌های خوبی در مورد اینکه چگونه دانش ذاتی امکان‌پذیر است نداریم. دانش ذاتی یک معما است، هر چند که واقعیت دارد.

کتاب خیابان یک‌طرفه، با چرخش‌های هیجان‌انگیز و حیرت‌آ‌ور خود، یک شاهراه خلاف هر چیز دیگری در ادبیات است و نیازمند چابکی ذهنی و نوع خاصی از سواد شهری است.
این کتاب متشکل از شصت قطعه نثر کوتاه در سبک و موضوعات متفاوت، یک منظره متراکم از فروشگاه‌ها، کافه‌ها و آپارتمان‌ها بیرون می‌کشد که با هم‌همه‌های تعاملات اجتماعی زنده هستند و با کتیبه‌های عمومی از انواع آن، مانند تبلیغات، علائم، پوسترها و شعارها پر شده‌اند. نویسنده از تمام نشانه‌های روایت خطی صرف‌نظر می‌کند و خوانندگان را با یک توالی به‌ظاهر تصادفی از کلمات قصار، خاطرات، جک‌ها، مشاهدات بدون آماده‌سازی، فانتزی‌های رویایی، سوالات فلسفی جدی، تقلید فلسفی ظاهرا غیرجدی و تفسیرهای سیاسی نافذ، جلب می‌کند و با ارائه بینش قابل توجهی از مفاهیم ناگفتنی در امور روزمره، بار دیگر تفسیر بی‌نظیر خود از آنچه که “روح کالا” می‌نامد را ثابت می‌کند.